Op water en brood tot aan je dood

Terwijl de economie booming is en het rijk meer en meer geld van de burgers doorschuift naar het bedrijfsleven, gaat er iets echt niet goed. Blijkbaar is dit nog niet doorgedrongen bij Economische Zaken (of komt het niet goed uit?) maar bij de Rabobank hebben ze het al wel door. Hoe erg moet het wel niet zijn als zelfs de Rabobank het doorheeft. Maar goed, sinds 1977, jawel, sinds 1977, al 40 jaar dus, is het besteedbaar inkomen van huishoudens nauwelijks toegenomen. Zij profiteren niet of nauwelijks van de economische groei. Het bedrijfsleven uiteraard wel. En natuurlijk is het zo dat niet alle gezinnen gelijk zijn. Sommige zijn meer gelijk dan andere. Sommige gezinnen gaan er op vooruit, andere gaan er ondanks de bloeiende economie op achteruit. De middengroepen hebben sterke klappen naar beneden gemaakt maar ook de groepen die geen enkele vorm van spek meer op de botten hebben, mogen bloeden voor de welvaart van rijkeren en het bedrijfsleven. Zoals te zien valt, gaan de onproductieven (mensen zonder betaalde arbeid) er al 10 jaar lang niks op vooruit of ze leveren geld in volgens het CBS. Ze moeten maar gaan werken, aldus Rutte1, Rutte2 en Rutte3 maar dat is natuurlijk onzin. De groep die inlevert is oud, arbeidsongeschikt of al jarenlang uit het arbeidsproces. Deze mensen komen nooit meer aan de bak. Er is van alles aan de hand met deze groep en er zit geen enkele werkgever te wachten op sollicitaties vanuit de groep onproductieven. Geen enkele. Zij zitten hopeloos klem. Vooral de armsten onder de onproductieven. De langdurig armen. Zij hebben maar één deprimerend vooruitzicht: leven in armoede tot aan hun dood. Ze worden van vrijwel het hele sociale leven buitengesloten omdat ze geen geld hebben om eraan deel te nemen: geen sport, geen bieb, geen cursus, […]